Robijnen

Gedicht geschreven voor een performance in CBK Zuidoost.Ook performed tijdens Unwanted Words Awards 2023

Randa, Nabil, Lana en Hasan

Jullie hadden naast elkaar moeten liggen

Verzonken in een middagdutje

Liggend in het zand

Hand en hand

Ik zie ik zie wat jij niet ziet spelen

Deugnietig gefluister delen

Jullie onschuldige blikken dwalen af

Te ver van ons vandaan nu

Kom terug

 

Of weet je wat

Blijf eigenlijk nog maar even weg

Totdat je naam van je voorarm is vervaagd

Totdat het wit briefje op je voorhoofd

 

Wie ben ik

Hier is het tijdverdrijf

Daar zijn jullie de tijd uit verdreven

Een naam op je voorhoofd is hier een spel

Voor jullie is het 

Een stil protest

Een laatste poging bestaansrecht

 

Jullie mogen er zijn

Maar het mocht niet zo zijn

Want de rest van de wereld ziet niet

Ziet niet

Wat jullie voor het laatst hadden gezien

Wat jullie, lieve Randa, Nabil, Lana en Hasan

Niet voor het laatst hadden moeten zien

 

Dus Palestijnse engeltjes

Blijf nog maar even weg

Tot de kwal zijn gif niet meer verspreidt

Tot de gieren niet meer azen

En de raaf niet meer neerstrijkt

 

Blijf nog maar even weg

Van

Het spoor van robijnen

En de witte gordijnen

Die loeren in de lucht

Blijf nog maar even weg

Van

Papa’s tranen

En mama’s laatste kus

 

Goden en godinnen 

Uit Gaza

Uit Congo

Uit Sudan

 

Moge het spoor van je bloed je leiden naar je hemellichaam

Herrijs uit het gruis 

Van je geboorteland

Uit het zand

Van je weggeblazen dromen

 

Begraaf je rode edelstenen

En geef aan ons de kaart

Wij geven het door aan je nazaat

Laat je wanhoop

Je laatste adem

 

Los

 

In vrede

 

Wij vangen ‘m voor je op

 

En als je besluit terug te komen

Zullen wij jou je adem

Teruggeven

 

Rancuneuze reuzen

In je aderen stroomt verzet

Fluister je hoop aan de brekende golven

Ik geef je je land terug in mijn gebed

We bouwen nieuwe kusten

Leg je vermoeidheid maar te rusten op de grens

Onsterfelijke wezens

Jullie vrede is mijn wens